រូបភាពទាំង៧នេះ នឹងជួយឲ្យយើងយល់អំពីមូលហេតុដែលបណ្ដាលឲ្យយើងដាច់ចេញពីព្រះជាម្ចាស់នៃយើង និងផ្លូវដែលយើងអាចត្រលប់មកផ្សះផ្សាជាមួយនឹងទ្រង់វិញ
រូបភាពទាំង៧នេះ នឹងជួយឲ្យយើងយល់អំពីមូលហេតុដែលបណ្ដាលឲ្យយើងដាច់ចេញពីព្រះជាម្ចាស់នៃយើង និងផ្លូវដែលយើងអាចត្រលប់មកផ្សះផ្សាជាមួយនឹងទ្រង់វិញ
ខ្មេរយើងបានដឹងតាំងពីយូរលង់ណាស់មកហើយថាមានព្រះដ៏មានអំណាចព្រះចេស្ដា បានបង្កើតសកលលោកនេះ និងរបស់សព្វសារពើទាំងអស់មក ហើយទ្រង់ជាម្ចាស់លើអ្វីៗទាំងអស់នោះផង។
ខ្មែរយើងក៏ស្គាល់ទាំងព្រះនាមរបស់ព្រះនេះថា «ព្រះជាម្ចាស់»។ ទ្រង់គឺជាម្ចាស់ពិតរបស់យើង ហើយយើងជារបស់ផងទ្រង់។ ព្រះជាម្ចាស់គង់នៅគ្រប់ទីកន្លែង ហើយទតឃើញគ្រប់ការទាំងអស់ដែលយើងធ្វើ និងគិត។ ថ្ងៃណាមួយ យើងនឹងត្រូវឈរនៅចំពោះព្រះជាម្ចាស់ ហើយរៀបរាប់ពីដំណើរជីវិតរបស់យើងទូលថ្វាយទ្រង់។
ប៉ុន្តែ ធ្វើដូចម្ដេចទើបយើងអាចស្គាល់ព្រះជាម្ចាស់នេះបាន បើទ្រង់មានគ្រប់ទាំងព្រះចេស្ដា ហើយមានពេញដោយភាពបរិសុទ្ធ? តើយើងអាចស្វែងរកទ្រង់បានដោយរបៀបណា? តើយើងអាចដឹងពីអ្វីដែលទ្រង់សព្វព្រះទ័យ ឬក៏មិនសព្វព្រះទ័យដោយរបៀបណា? តើនៅថ្ងៃជំនុំជម្រះ ព្រះជាម្ចាស់នឹងទទួលយើង ឬដាក់ទោសយើង?
ព្រះជាម្ចាស់បានឆ្លើយសំណួរទាំងនេះ និងសំណួរជាច្រើនទៀតនៅក្នុង «ព្រះគម្ពីរបរិសុទ្ធ» ដែលជាព្រះបន្ទូលរបស់ទ្រង់។ ទ្រង់មានបន្ទូលនៅក្នុងព្រះគម្ពីរថា ទ្រង់បានរៀបចំផ្លូវមួយដើម្បីឲ្យយើងអាចស្គាល់ និងមានភាពជិតស្និទ្ធជាមួយនឹងទ្រង់ ដូចជាកូនជិតស្និទ្ធនឹងឪពុកម្ដាយយ៉ាងដូច្នោះដែរ។ កូនសៀវភៅនេះ នឹងពន្យល់អំពីដំណឹងល្អនេះ ដើម្បីឲ្យអ្នកក្លាយទៅជាកូនស្ងួនភ្ងារបស់ព្រះជាម្ចាស់នៃយើង។
១
ព្រះដ៏សប្បុរស និងពេញដោយព្រះចេស្ដា បានបង្កើតចក្រវាលយើងនេះ។ ព្រះក៏បានបង្កើតមនុស្សមក ដើម្បីឲ្យគ្រប់គ្រងលើផែនដី របស់ទ្រង់។ គ្រប់គ្នា និងគ្រប់អ្វីៗទាំងអស់ គឺជារបស់ផងព្រះជាម្ចាស់
ព្រះជាម្ចាស់មានបន្ទូលនៅក្នុងគម្ពីរថា ទ្រង់អស្ចារ្យហួសពីការយល់ដឹងរបស់យើង។ ទ្រង់គង់នៅតាំងពីអស់កល្បរៀងមក គឺគ្មានពេលចាប់ផ្ដើម ហើយក៏គ្មានទីបញ្ចប់ដែរ។ ទ្រង់ខ្ពង់ខ្ពស់ជាងអ្វីៗទាំងអស់ ហើយមានគ្រប់អំណាចព្រះចេស្ដា។ ទ្រង់គង់នៅដោយអំណាចព្រះចេស្ដារបស់ទ្រង់ផ្ទាល់ គឺទ្រង់មិនត្រូវការនឹងអ្វី ដើម្បីទ្រទ្រង់ព្រះជន្មទ្រង់នោះឡើយ។ ទ្រង់ជ្រាបគ្រប់ការទាំងអស់ ហើយគង់នៅគ្រប់ទីកន្លែងក្នុងពេលតែមួយ។ ព្រះជាម្ចាស់ល្អបរិសុទ្ធ និងសុចរិត ទ្រង់ស្រឡាញ់គ្រប់ទាំងការល្អ ហើយទ្រង់ត្រូវដាក់ទោសគ្រប់ទាំងការអាក្រក់។ ប៉ុន្តែ ព្រះជាម្ចាស់ជាព្រះនៃសេចក្ដីស្រឡាញ់ មេត្តាករុណា និងប្រោសប្រណី។ ព្រះជាម្ចាស់ល្អបំផុត មានព្រះចេស្ដាបំផុត និងមានព្រះប្រាជ្ញាញាណលើសអ្វីៗទាំងអស់។ ទ្រង់ជាម្ចាស់គ្រប់គ្រង និងជាមហាក្សត្រដ៏ល្អបំផុតលើជីវិតរបស់យើង។
នៅកណ្ឌគម្ពីរវិវរណៈ ៤:១១ បានសម្ដែងថា «ឱព្រះអម្ចាស់ ជាព្រះនៃយើងរាល់គ្នាអើយ ទ្រង់គួរនឹងទទួលសិរីល្អ កិត្តិនាម និងព្រះចេស្ដា ដ្បិតទ្រង់បានបង្កើតរបស់សព្វសារពើមក ហើយគឺដោយបំណងព្រះហឫទ័យទ្រង់ហើយ ដែលរបស់ទាំងនោះបានកើតមក ហើយមាននៅផង»។
ដំបូងព្រះជាម្ចាស់បានបង្កើតវិញ្ញាណយ៉ាងច្រើន ដែលធម្មតាមនុស្សមើលមិនឃើញឡើយ យើងហៅថា ពួកទេវតា។ ទ្រង់បានបង្កើតពួកទេវតាមក ឲ្យមានអំណាច សិរីរុងរឿង និងភាពបរិសុទ្ធ ដើម្បីឲ្យពួកគេអាចបំពេញព្រះហឫទ័យព្រះជាម្ចាស់នៅឯស្ថានដ៏ខ្ពស់បំផុត។ (នៅក្នុងរូបភាពទី១ខាងលើ យើងឃើញពួកទេវតាកំពុងលុតជង្គង់ថ្វាយបង្គំព្រះជាម្ចាស់)។
បន្ទាប់មក ព្រះជាម្ចាស់បានបង្កើតចក្រវាល និងរបស់សព្វបែបយ៉ាងនៅក្នុងចក្រវាល។ សូមក្រឡេកមើលជុំវិញអ្នក ធម្មជាតិទាំងអស់ដែលអ្នកបានឃើញ គឺជាស្នាព្រះហស្តរបស់ព្រះជាម្ចាស់។ ប៉ុន្តែ របស់ដែលពិសេសជាងគេបំផុត ដែលទ្រង់បានបង្កើតមក គឺមនុស្សប្រុស និងមនុស្សស្រីដំបូង ដែលមានឈ្មោះថា អ័ដាម និង អេវ៉ា។ ទ្រង់បានបង្កើតមនុស្សមកឲ្យខុសប្លែកពីសត្វ ដោយប្រទានឲ្យមនុស្សមានលក្ខណៈខ្លះដូចព្រះជាម្ចាស់ ដូចជាគំនិតប្រាជ្ញា អារម្មណ៍ ភាសា និងសេចក្ដីស្រឡាញ់ជាដើម។ ព្រះធ្វើដូច្នេះ ដើម្បីឲ្យមនុស្សអាចស្គាល់និងស្រឡាញ់ទ្រង់ ស្ដាប់និងនិយាយជាមួយទ្រង់ ធ្វើតាមនិងបម្រើទ្រង់។ ការស្គាល់ និងការស្រឡាញ់ព្រះជាម្ចាស់ គឺជាគោលដៅដ៏ធំជាងគេបំផុតសម្រាប់ជីវិតមនុស្សយើង។
ព្រះជាម្ចាស់បានប្រគល់ឲ្យមនុស្សគ្រប់គ្រង និងសោយរាជ្យលើពិភពលោកនេះ។ កិច្ចការនេះមិនពិបាកទេ ពីព្រោះកាលដើមដំបូងនោះគ្មានអំពើបាប ជំងឺ សេចក្ដីស្លាប់ ការឈឺចាប់ ការលែងលះ ការកុហក និងការសម្លាប់គ្នានោះឡើយ។ ដូចអ្នកបានឃើញក្នុងរូបភាពខាងលើនេះស្រាប់ អ័ដាម និងអេវ៉ាជាទីគាប់ព្រះហឫទ័យដល់ព្រះជាម្ចាស់ ហើយរស់នៅក្នុងពន្លឺដ៏ល្អរបស់ទ្រង់ ហើយនិងមានសន្តិភាពជាមួយគ្នា និងជាមួយព្រះជាម្ចាស់។ តើឪពុកម្ដាយដំបូងរបស់យើងសប្បាយយ៉ាងណាទៅហ្ន៎!
ប៉ុន្តែ តើមានអ្វីបានកើតឡើង? ហេតុអ្វីបានជាពិភពលោកសព្វថ្ងៃនេះមិនដូចជាគ្រាដំបូងនោះ?
២
យើងទាំងអស់គ្នាបានបដិសេធព្រះជាម្ចាស់ ដែលជាមហាក្សត្រដ៏ពិត ហើយថែមទាំងបានចូលរួមក្នុងការបះបោរប្រឆាំងនឹងទ្រង់ផង។
ជាដំបូង ទេវតាដ៏ខ្លាំងពូកែមួយ ដែលឥឡូវយើងហៅថា អារក្សសាតាំង បានបះបោរប្រឆាំងនឹងព្រះជាម្ចាស់ (រូបនាគនៅទំព័រខាងស្ដាំនេះតំណាងឲ្យសាតាំង) ទេវតាមួយចំនួនទៀតក៏បានចូលរួមនឹងសាតាំងដែរ ទេវតាទាំងនេះបានក្លាយទៅជាវិញ្ញាណអាក្រក់ទាំងឡាយ ដែលយើងហៅថា ព្រាយបិសាច អារុក្ខអារក្ខ អ្នកតានោះឯង។ ពួកវាទាំងអស់ជាសត្រូវនឹងព្រះជាម្ចាស់ ហើយប្រឆាំងនឹងផែនការល្អរបស់ទ្រង់ជានិច្ច។ តែវិញ្ញាណកុហកបោកប្រាស់ទាំងនេះ មិនអាចយកឈ្នះលើព្រះជាម្ចាស់បានឡើយ ពីព្រោះព្រះមានគ្រប់អំណាចព្រះចេស្ដា។ ប៉ុន្តែ ពួកវាអាចប្រើអំណាចរបស់វា ដើម្បីព្យាយាមត្រួតត្រាលើមនុស្ស និងរបស់ផ្សេងៗដែលព្រះបានបង្កើតមក។
ព្រះគម្ពីរបានប្រាប់យើងទៀតថា បន្ទាប់មក អារក្សសាតាំងបានល្បួងអ័ដាម និងអេវ៉ា ដែលជាឪពុកម្ដាយដំបូងរបស់យើង ឲ្យចូលរួមក្នុងការបះបោរទាស់នឹងព្រះជាម្ចាស់។ វាបានកុហកពួកគាត់ថា ការបះបោរទាស់នឹងព្រះ មិននាំឲ្យមានសេចក្ដីស្លាប់ និងសេចក្ដីវេទនា ដូចដែលព្រះបានព្រមានមុននោះទេ តែនឹងនាំឲ្យមានចំណេះដឹងដូចជាព្រះ សុភមង្គល និងអំណាចចេស្ដាវិញ។ ដូច្នេះ អ័ដាម និងអេវ៉ាបានសម្រេចចិត្តជឿតាមការកុហករបស់សាតាំង ដោយពួកគាត់សង្ឃឹមថា អាចធ្វើជាម្ចាស់លើខ្លួនឯង។ តែតាមពិត ពួកគាត់បានប្រគល់សិទ្ធិគ្រងរាជ្យលើផែនដីនេះដល់អារក្សសាតាំង ហើយធ្លាក់ក្នុងកណ្ដាប់ដៃរបស់វាវិញ។
សូម្បីតែសព្វថ្ងៃនេះក្ដី មនុស្សគ្រប់ជាតិសាសន៍ទាំងអស់មិនចង់ឲ្យព្រះជាម្ចាស់គ្រប់គ្រងលើពួកគេទេ។ យើងម្នាក់ៗក៏បានចូលរួមនឹងការបះបោររបស់សាតាំងដែរ។ យើងបដិសេធមិនចង់បានព្រះជាម្ចាស់ធ្វើជាមហាក្សត្រលើយើងទេ ហេតុដូច្នេះហើយបានជាពិភពលោកមានពេញទៅដោយ សង្គ្រាម ការលែងលះ ការផិតក្បត់ ការមិនស្ដាប់បង្គាប់ឪពុកម្ដាយ ការថ្វាយបង្គំរូបចម្លាក់ ការប្រមឹក និងការលោភលន់ជាដើម។ អំពើបាបដ៏អាក្រក់ជាងគេរបស់យើង គឺយើងមិនព្រមគោរព និងដឹងគុណដល់ព្រះជាម្ចាស់ឡើយ សូម្បីតែយើងដឹងថា គឺទ្រង់ហើយ ដែលបានបង្កើតរបស់សព្វសារពើទាំងអស់មកក៏ដោយ។ យើងចង់បានរបស់ដែលព្រះបានបង្កើតមក ប៉ុន្តែមិនចង់បានព្រះដែលបានបង្កើតរបស់ទាំងនោះឡើយ។ អ្វីដែលកាន់តែអាក្រក់ទៅទៀតនោះ គឺយើងយករបស់ដែលព្រះជាម្ចាស់បានបង្កើតមក ទៅសែនដល់វិញ្ញាណអាក្រក់ទាំងឡាយ ដែលជាសត្រូវរបស់ព្រះទៅវិញ។ ការបដិសេធព្រះជាម្ចាស់នេះហើយ ដែលព្រះរាប់ថា «បាប»។ ដូចរូបភាពខាងលើបានបង្ហាញស្រាប់ ឥឡូវមនុស្សយើងស្ថិតនៅក្នុងភាពងងឹត ដាច់ចេញពីព្រះជាម្ចាស់ ហើយស្ថិតនៅក្រោមការត្រួតត្រារបស់អារក្សសាតាំង និងពួកបរិវាររបស់វា។
តើព្រះមានបន្ទូលដូចម្ដេច ចំពោះយើងដែលបានបះបោរប្រឆាំងនឹងទ្រង់? ទ្រង់មានបន្ទូលថា «គ្មានអ្នកណាសុចរិតសោះ សូម្បីតែម្នាក់ក៏គ្មានផង គ្មានអ្នកណាដែលយល់ គ្មានអ្នកណាដែលស្វែងរកព្រះ គ្រប់គ្នាបានបែរចេញ ហើយត្រលប់ជាឥតប្រយោជន៍ទាំងអស់គ្នា គ្មានអ្នកណាដែលប្រព្រឹត្តតាមសេចក្ដីសប្បុរសសោះ តែម្នាក់ក៏គ្មានផង» (កណ្ឌគម្ពីរ រ៉ូម ៣:១០-១២)។
តើព្រះជាម្ចាស់បណ្ដោយឲ្យការបះបោររបស់យើងនៅតែបន្តរហូតឬ?
៣
ព្រះជាម្ចាស់នឹងបញ្ចប់ការបះបោរ ហើយដាក់ទោសដល់អ្នកបះបោរទាំងអស់។
ប្រសិនបើស្ដេចមួយអង្គជ្រាបថា មានការបះបោរ ប៉ុន្តែទ្រង់អត់ចាត់ការអ្វីសោះ នោះយើងនឹងគិតថា ទ្រង់មិនស្រឡាញ់ប្រទេសជាតិ ហើយមិនគោរពអង្គទ្រង់ផ្ទាល់ឡើយ។ តែព្រះជាម្ចាស់វិញ ទ្រង់បានកាត់ទោសសាតាំងភ្លាមនៅពេលវាបះបោរ ដោយបណ្ដេញវា និងពួកអារក្សរបស់វា ចេញពីព្រះវត្តមានទ្រង់។
ព្រះជាម្ចាស់ក៏បានកាត់ទោសឪពុកម្ដាយដំបូងរបស់យើងភ្លាមដែរ នៅពេលពួកគាត់ចូលរួមនឹងការបះបោររបស់សាតាំង។ ដូចដែលយើងឃើញនៅក្នុងរូបភាពខាងស្ដាំនេះស្រាប់ ឥឡូវមនុស្សលោករស់នៅក្នុងភាពងងឹត ដាច់ចេញពីព្រះជាម្ចាស់ ដោយសារតែបាបរបស់ខ្លួន ហើយក៏ត្រូវស្ថិតក្រោមការត្រួតត្រាដ៏អាក្រក់របស់សាតាំងទៀតផង។ (នៅក្នុងរូបភាពនេះ បាបរបស់យើងប្រៀបដូចជាជញ្ជាំងដ៏ធំ ហើយខ្ពស់ ខណ្ឌរវាងយើង និងព្រះជាម្ចាស់)។
ការបះបោររបស់យើងទាស់នឹងព្រះជាម្ចាស់បាននាំមកនូវការឈឺចាប់ និងការអាក្រក់យ៉ាងច្រើនដល់ពិភពលោកនេះ ព្រមទាំងការមើលងាយដល់ព្រះជាម្ចាស់ទៀត។ ដោយហេតុនោះហើយ បានជាទ្រង់ត្រូវតែដាក់ទោស។ ហើយការដាក់ទោសដែលព្រះបានសម្រេចនោះ គឺសមនឹងបាបដែលយើងបានធ្វើ។ តើសមយ៉ាងម៉េច? នៅពេលយើងបះបោរ គឺប្រៀបដូចជាយើងនិយាយទៅកាន់ព្រះជាម្ចាស់ថា «យើងមិនព្រមឲ្យទ្រង់សោយរាជ្យលើយើងទេ យើងចង់គ្រប់គ្រងជីវិតដោយខ្លួនឯង ចូរថយចេញឲ្យឆ្ងាយទៅ»។ ដូច្នេះ ព្រះប្រទានតាមការទាមទារចង់បានរបស់យើង គឺយើងដាច់ចេញពីព្រះជារៀងរហូត។
ក៏ប៉ុន្តែដោយព្រោះព្រះជាម្ចាស់ គឺជាប្រភពនៃជីវិត និងប្រភពនៃការល្អទាំងអស់ ដូច្នេះការដាច់ចេញពីព្រះជាម្ចាស់ គឺនាំឲ្យសេចក្ដីស្លាប់ និងសេចក្ដីវេទនាចូលមកផែនដី ដូចដែលព្រះជាម្ចាស់បានព្រមានរួចមកហើយ មិនមែននាំឲ្យមានប្រាជ្ញា ការអរសប្បាយ និងសេរីភាពដូចដែលសាតាំងបានកុហកនោះឡើយ។ ព្រះជាម្ចាស់តែងតែមានបន្ទូលពិតជានិច្ច។ អ័ដាម និងអេវ៉ាបានបាត់បង់ទំនាក់ទំនងជិតស្និទ្ធជាមួយនឹងព្រះជាម្ចាស់ភ្លាម។ ការដាច់ចេញពីព្រះនេះហើយ ជាសេចក្ដីស្លាប់ពិតប្រាកដ ដែលនាំឲ្យរូបកាយរបស់មនុស្សលោកគ្រប់គ្នាត្រូវស្លាប់ដែរ។ មិនតែប៉ុណ្ណោះ ចុងក្រោយមនុស្សលោកត្រូវទទួលទោស ដាច់ចេញពីព្រះអស់កល្បជានិច្ចនៅក្នុងស្ថាននរក (ពណ៌ក្រហមនៅក្នុងរូបភាពទី៣ខាងលើ តំណាងឲ្យស្ថាននរក)។ ព្រះជាម្ចាស់បានបង្កើតស្ថាននរក ដើម្បីដាក់ទោសអស់កល្បជានិច្ច ចំពោះអារក្សសាតាំង និងពួកបរិវាររបស់វា។ ប៉ុន្តែអស់អ្នកណាដែលចូលរួមនឹងការបះបោររបស់សាតាំង ក៏នឹងត្រូវទទួលទោសនៅកន្លែងនោះដែរ។ សេចក្ដីសម្រេចនេះយុត្តិធម៌ណាស់។
ព្រះគម្ពីរចែងថា ព្រះជាម្ចាស់ «បានតម្រូវឲ្យមនុស្សទាំងអស់ស្លាប់១ដង រួចសឹមជាប់សេចក្ដីជំនុំជម្រះ» (កណ្ឌគម្ពីរ ហេព្រើរ ៩:២៧)។
បើដូច្នេះ តើមានសេចក្ដីសង្ឃឹមសម្រាប់យើងដែលជាអ្នកបះបោរដែរឬទេ? ប្រាកដជាមាន! បន្ទាប់ពីអ័ដាម និងអេវ៉ាបានធ្វើបាប ព្រះជាម្ចាស់បានសន្យាជាច្រើនកន្លែងក្នុងព្រះគម្ពីរថា ថ្ងៃណាមួយ ទ្រង់នឹងចាត់អ្នកសង្គ្រោះឲ្យមក ដើម្បីបំផ្លាញអារក្សសាតាំង និងពួកបរិវាររបស់វា រំដោះមនុស្សចេញពីអំពើបាប និងសេចក្ដីស្លាប់ ហើយនាំមនុស្សត្រលប់មកឯព្រះជាម្ចាស់វិញ។
៤
ដោយសារព្រះជាម្ចាស់ស្រឡាញ់យើង ទ្រង់ចាត់ព្រះរាជបុត្រាទ្រង់ឲ្យមកផែនដី ដើម្បីលោះយើងចេញពីបាប ពីសាតាំង និងសេចក្ដីស្លាប់។
ព្រះជាម្ចាស់មិនបានបោះបង់ចោលយើងទៅតាមអំពើបាប និងការបះបោររបស់យើងនោះទេ។ នៅក្នុងព្រះគម្ពីរ ទ្រង់បានសន្យាម្ដងហើយម្ដងទៀតថា នឹងចាត់ស្ដេចដ៏ពិតមួយអង្គមក ដើម្បីសង្គ្រោះយើងពីអំពើបាបរបស់យើង។
កាលពីជាង២០០០ឆ្នាំមុន ព្រះជាម្ចាស់បានចាត់ព្រះរាជបុត្រារបស់ទ្រង់ដែលជាព្រះអាទិករ ឲ្យមកប្រសូតជាមនុស្សនៅប្រទេសអ៊ីស្រាអែល ដែលស្ថិតនៅទ្វីបអាស៊ីខាងលិច។ ទ្រង់មានព្រះនាមថា ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ។ យេស៊ូវ មានន័យថា «ព្រះអង្គសង្គ្រោះ»។ គ្រីស្ទ សំដៅទៅស្ដេចសាសន៍អ៊ីស្រាអែល ដែលព្រះបានសន្យានឹងចាត់មក ដើម្បីសង្គ្រោះមនុស្សលោក។
ព្រះយេស៊ូវបានចុះចូលនឹងការគ្រប់គ្រងរបស់ព្រះជាម្ចាស់ទាំងស្រុង មិនដែលបះបោរដូចជាយើងរាល់គ្នាឡើយ។ ដូចរូបភាពនៅខាងស្ដាំនេះបានបង្ហាញស្រាប់ ទ្រង់រស់នៅក្នុងពន្លឺនៃព្រះជាម្ចាស់ជានិច្ច មិនដែលស្ថិតនៅក្នុងសេចក្ដីងងឹតនៃបាបឡើយ។ ទ្រង់ធ្វើតាមសេចក្ដីបង្គាប់ទាំងអស់របស់ព្រះជាម្ចាស់ ដែលអ្នកហើយនិងខ្ញុំតែងតែបានរំលង ដូចជា «កុំឲ្យថ្វាយបង្គំរូបចម្លាក់ឲ្យសោះ ត្រូវស្ដាប់បង្គាប់ឪពុកម្ដាយ ត្រូវស្រឡាញ់ព្រះឲ្យអស់ពីចិត្ត កុំឲ្យកុហកឲ្យសោះ កុំលួចឲ្យសោះ កុំសម្លាប់មនុស្សឲ្យសោះ កុំផិតក្បត់ឲ្យសោះ និង កុំលោភលន់ឲ្យសោះ» ព្រះយេស៊ូវមិនដែលធ្វើបាបឡើយ សូម្បីតែបាបតូចមួយ។
នៅពេលយើងអានអំពីឆាកជីវិតរបស់ព្រះយេស៊ូវ នៅក្នុងព្រះគម្ពីរបរិសុទ្ធ យើងឃើញថា ទ្រង់មានសិទ្ធិអត់ទោសបាបដល់មនុស្ស។ ទ្រង់ក៏បានសម្ដែងព្រះចេស្ដារបស់ទ្រង់លើជំងឺ និងសេចក្ដីស្លាប់ ដោយប្រោសមនុស្សឈឺឲ្យបានជាឡើងវិញ ហើយថែមទាំងប្រោសមនុស្សស្លាប់ឲ្យបានរស់ពីស្លាប់ឡើងវិញផងដែរ។ ទ្រង់បានសម្ដែងព្រះចេស្ដារបស់ទ្រង់លើពួកអារក្ស ហើយនិងធម្មជាតិ។ ហេតុអ្វីបានជាពួកអារក្ស និងធម្មជាតិ ព្រមទាំងសេចក្ដីស្លាប់ផង ត្រូវស្ដាប់បង្គាប់ទ្រង់ដូច្នេះ? ពីព្រោះព្រះយេស៊ូវ គឺជាអ្នកបង្កើតពិភពលោក ដែលបានយាងមកផែនដីនេះ ដើម្បីសង្គ្រោះយើង។ គ្រប់របស់សព្វសារពើ និង មនុស្សទាំងអស់ត្រូវតែស្ដាប់បង្គាប់ទ្រង់។
យោងតាមព្រះគម្ពីររបស់ព្រះ នេះគឺជាគោលបំណងរបស់ព្រះយេស៊ូវ ក្នុងការយាងមកផែនដីនេះ គឺព្រះយេស៊ូវ «បានមក ដើម្បីនឹងរក ហើយជួយសង្គ្រោះដល់មនុស្សបាត់បង់» (កណ្ឌគម្ពីរ លូកា ១៩:១០)។
តើព្រះយេស៊ូវសង្គ្រោះយើងដែលមានពេញដោយអំពើបាប ដោយរបៀបណា?
៥
ព្រះយេស៊ូវបានលោះយើង ដោយសុគតជំនួសយើង។
នៅពេលព្រះយេស៊ូវមានព្រះជន្មប្រហែលជា៣៣ព្រះវស្សា នោះទ្រង់បានបណ្ដោយឲ្យមនុស្សអាក្រក់ចាប់ទ្រង់ ហើយធ្វើគុតទ្រង់នៅលើឈើឆ្កាង។ ហេតុអ្វីបានជារូបភាពនេះបង្ហាញថា ព្រះយេស៊ូវដែលគ្មានបាបសោះ ត្រូវសុគត ហើយដាច់ចេញពីព្រះជាម្ចាស់នៅក្នុងភាពងងឹតដូច្នេះ? គឺយើងទេដែលសមនឹងទទួលការនោះ ចុះហេតុអ្វីបានជាព្រះយេស៊ូវទទួលទៅវិញ?
ចម្លើយដ៏អស្ចារ្យគឺ ព្រះយេស៊ូវបានសុគតជំនួសយើង ដើម្បីសង្គ្រោះយើង តាមផែនការរបស់ព្រះជាម្ចាស់! នៅលើឈើឆ្កាង ព្រះយេស៊ូវសុខចិត្តលះបង់ព្រះជន្មទ្រង់ទទួលយកគ្រប់ទាំងការដាក់ទោសពីព្រះជាម្ចាស់ ដែលយើងសមនឹងទទួល ដោយសារបាបរបស់យើង។ ព្រះយេស៊ូវដ៏សុចរិតបានទទួលទោសជំនួសមនុស្សទុច្ចរិត ដូចជាអ្នក និងខ្ញុំ។ នៅលើឈើឆ្កាង ព្រះយេស៊ូវបានទទួលការដាច់ចេញពីព្រះជាម្ចាស់ជំនួសយើង ដើម្បីកុំឲ្យយើងត្រូវដាច់ចេញពីព្រះជាម្ចាស់នៅស្ថាននរកជារៀងរហូតនោះឡើយ។ នៅលើឈើឆ្កាងព្រះយេស៊ូវបានយកឈ្នះលើអំពើបាប សេចក្ដីស្លាប់ និងអារក្សសាតាំង ដោយការសងថ្លៃទោសនៃអំពើបាបជំនួសយើង។ ទ្រង់បានរុះជញ្ជាំងចេញ គឺជាជញ្ជាំងនៃអំពើបាបរបស់យើង ដោយយកបាបទាំងអស់នោះមកដាក់លើអង្គទ្រង់ផ្ទាល់ ដើម្បីឲ្យយើងត្រលប់មកឯព្រះជាម្ចាស់បាន។ ទ្រង់ធ្វើការទាំងអស់នេះដោយព្រោះតែសេចក្ដីស្រឡាញ់ដ៏ធំក្រៃលែងរបស់ទ្រង់ចំពោះយើង។
ព្រះជាម្ចាស់មានបន្ទូលយ៉ាងច្បាស់ក្នុងព្រះគម្ពីរថា «ព្រះគ្រីស្ទទ្រង់បានរងទុក្ខម្ដង ដោយព្រោះបាបដែរ គឺជាព្រះដ៏សុចរិត ទ្រង់រងទុក្ខជំនួសមនុស្សទុច្ចរិត ដើម្បីនឹងនាំយើងរាល់គ្នាទៅដល់ព្រះ» (កណ្ឌគម្ពីរ ១ពេត្រុស ៣:១៨)។
ក្រោយពីព្រះយេស៊ូវបានសុគត ពួកអ្នកដែលស្រឡាញ់ទ្រង់បានបញ្ចុះសពទ្រង់ និងកាន់ទុក្ខទ្រង់។
តើដំណើររឿងបានចប់ត្រឹមនោះឬ? តើស្ដេចដែលសុគត ហើយនៅតែសុគតរហូត អាចសង្គ្រោះយើងពីទោសនៃអំពើបាបរបស់យើង និងផ្សះផ្សាយើងជាមួយនឹងព្រះជាម្ចាស់បានដែរឬទេ?
៦
ព្រះយេស៊ូវបានយកជ័យជម្នះលើសេចក្ដីស្លាប់ ដោយទ្រង់រស់ពីសុគតឡើងវិញ។ ទ្រង់គឺជាមហាក្សត្រដ៏ពិតនៃពិភពលោកនេះ ហើយទ្រង់នឹងយាងមកម្ដងទៀត ដើម្បីជំនុំជម្រះមនុស្សលោកទាំងអស់។
មុនព្រះយេស៊ូវសុគត ទ្រង់បានប្រាប់ពួកសិស្សទ្រង់ជាច្រើនដងថា មនុស្សអាក្រក់នឹងធ្វើគុតទ្រង់ តែបីថ្ងៃក្រោយមក ទ្រង់នឹងរស់ពីសុគតឡើងវិញ។ ព្រះជាម្ចាស់មិនដែលកុហកឡើយ។ គឺពិតណាស់ បីថ្ងៃក្រោយមក ព្រះជាម្ចាស់បានប្រោសព្រះកាយព្រះយេស៊ូវ ឲ្យមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញមែន ដើម្បីបង្ហាញថា ព្រះយេស៊ូវបានឈ្នះលើសេចក្ដីស្លាប់ និងអារក្សសាតាំង ហើយបានសងថ្លៃទោសនៃអំពើបាបរបស់យើងរួចរាល់ហើយ។ ក្រោយពីរស់ឡើងវិញ ព្រះយេស៊ូវបានបង្ហាញអង្គទ្រង់ដល់សាក្សីរាប់រយនាក់ ហើយបានបង្រៀនពួកសិស្សរយៈពេល៤០ថ្ងៃទៀត។ បន្ទាប់មកទ្រង់ត្រលប់ទៅគង់នៅលើបល្ល័ង្ករបស់ទ្រង់នៅឯស្ថានដ៏ខ្ពស់បំផុត គឺទ្រង់កំពុងសោយរាជ្យលើពិភពលោកនេះ រហូតដល់រាជ្យរបស់ទ្រង់បានរីកសាយទៅដល់គ្រប់ជាតិសាសន៍ និងគ្រប់ប្រទេស។ ថ្ងៃណាមួយ ទ្រង់នឹងយាងមកវិញម្ដងទៀត ដើម្បីជំនុំជម្រះដល់មនុស្សគ្រប់គ្នា និងគ្រប់ជាតិសាសន៍ទាំងអស់ផង។
មុនពេលទ្រង់យាងត្រលប់មកវិញ ដំណឹងល្អអំពីការសុគត ការរស់ឡើងវិញ និងការសោយរាជ្យរបស់ព្រះយេស៊ូវ ត្រូវប្រកាសដល់គ្រប់ប្រទេស និងគ្រប់ភាសា។ ព្រះគ្រីស្ទបង្គាប់ដល់មនុស្សគ្រប់ជាតិសាសន៍ឲ្យកែប្រែចិត្តពីបាបរបស់ខ្លួន ហើយជឿទុកចិត្តលើទ្រង់។ ប្រសិនបើអ្នកត្រលប់មកចុះចូលចំពោះទ្រង់ ហើយជឿទុកចិត្តលើទ្រង់ នោះទ្រង់នឹងអត់ទោសបាបរបស់អ្នកទាំងអស់ ហើយប្រទានជីវិតអស់កល្បជានិច្ចដល់អ្នក។ ជំនួសឲ្យការធ្វើជាអ្នកបះបោរ អ្នកនឹងត្រលប់ជាកូនរបស់ព្រះជាម្ចាស់វិញ ហើយចូលក្នុងក្រុមគ្រួសាររបស់ទ្រង់។ ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធនៃព្រះនឹងយាងមកគង់ក្នុងអ្នក ហើយនឹងមិនចាកចេញពីអ្នកឡើយ។ សាតាំង និងពួកអារក្សរបស់វា នឹងមិនអាចត្រួតត្រាលើអ្នកទៀតបានឡើយ។ ហើយនៅពេលព្រះគ្រីស្ទយាងមកជំនុំជម្រះមនុស្សលោក នោះអ្នកនឹងបានសង្គ្រោះរួចពីសេចក្ដីក្រោធរបស់ព្រះជាម្ចាស់។
មនុស្សបះបោរ មិនសមទទួលសេចក្ដីស្រឡាញ់ និងសេចក្ដីសង្គ្រោះបែបនេះទេ។ អ្នកគ្មានបុណ្យកុសលល្មម ដើម្បីដោះដូរយកការអត់ទោស និងជីវិតអស់កល្បនោះឡើយ។ នោះហើយជាមូលហេតុដែលព្រះជាម្ចាស់ប្រទានសេចក្ដីសង្គ្រោះជាអំណោយទទេដល់អ្នក ពីព្រោះទ្រង់ស្រឡាញ់អ្នក។
ដោយសារព្រះយេស៊ូវបានរស់ពីសុគតឡើងវិញ ព្រះគម្ពីរបានចែងថា «ទ្រង់បានបង្កើតយើងឡើងជាថ្មី តាមសេចក្ដីមេត្តាករុណាដ៏ធំរបស់ទ្រង់ ដើម្បីឲ្យយើងរាល់គ្នាបានសេចក្ដីសង្ឃឹមដ៏រស់ ដោយសារព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ទ្រង់រស់ពីស្លាប់ឡើងវិញ» (កណ្ឌគម្ពីរ ១ពេត្រុស ១:៣)។ «ដ្បិតព្រះទ្រង់ស្រឡាញ់មនុស្សលោក ដល់ម៉្លេះបានជាទ្រង់ប្រទានព្រះរាជបុត្រាទ្រង់តែមួយ ដើម្បីឲ្យអ្នកណាដែលជឿដល់ព្រះរាជបុត្រានោះមិនត្រូវវិនាសឡើយ គឺឲ្យមានជីវិតអស់កល្បជានិច្ចវិញ» (កណ្ឌគម្ពីរ យ៉ូហាន ៣:១៦)។
ដំណឹងល្អនេះនាំអ្នកមកដល់ផ្លូវបំបែកដ៏ធំក្នុងជីវិតអ្នក។
៧
មានផ្លូវតែពីរដែលអ្នកត្រូវជ្រើសរើស គឺផ្លូវនៃជីវិត ឬផ្លូវនៃសេចក្ដីស្លាប់
ផ្លូវនៃសេចក្ដីស្លាប់៖ គឺអ្នកបដិសេធមិនព្រមទទួលយកព្រះជាម្ចាស់ឲ្យធ្វើជាស្ដេចរបស់អ្នកឡើយ ហើយអ្នកនៅតែចង់គ្រប់គ្រងលើជីវិតដោយខ្លួនឯង។ ប៉ុន្តែ ផ្លូវនេះមិនត្រឹមតែនាំមកនូវសេចក្ដីទុក្ខព្រួយ និងសេចក្ដីវេទនាដល់ជីវិតរបស់អ្នកប៉ុណ្ណោះទេ គឺធ្វើឲ្យអ្នកស្ថិតនៅក្រោមការត្រួតត្រារបស់អារក្សសាតាំង ហើយចុងបំផុតនៃផ្លូវនេះ គឺជាសេចក្ដីស្លាប់ និងការដាច់ចេញពីព្រះជាម្ចាស់អស់កល្បជានិច្ចទៅក្នុងស្ថាននរក។ ប៉ុន្តែ ដំណឹងល្អរបស់ព្រះយេស៊ូវនាំឲ្យមានជម្រើសមួយទៀត។
ផ្លូវនៃជីវិត៖ បើអ្នកចុះចូលចំពោះព្រះជាម្ចាស់ ដែលជាព្រះដ៏ពិតលើផែនដីនេះ ហើយទុកចិត្តលើព្រះរាជបុត្រាទ្រង់ គឺព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ នោះព្រះជាម្ចាស់សន្យានឹងអត់ទោសគ្រប់ទាំងអំពើបាបរបស់អ្នក ទាំងបាបពីអតីតកាល បច្ចុប្បន្នកាល និងអនាគតកាល ហើយនិងរំដោះអ្នកចេញពីអំណាចរបស់អារក្សសាតាំង ព្រមទាំងប្រទានអំណោយនៃជីវិតអស់កល្បជានិច្ចជាមួយនឹងព្រះជាម្ចាស់ផងដែរ។ កុំសង្ឃឹមថា អ្នកអាចសងទោសនៃអំពើបាបរបស់អ្នក ដោយសារបុណ្យកុសលរបស់អ្នកនោះឡើយ។ មនុស្សមានបាប ប្រៀបដូចជាអ្នកកំពុងលង់ទឹក ដែលមិនអាចសង្គ្រោះខ្លួនឯងបានទេ គឺត្រូវការអ្នកសង្គ្រោះ។ មានតែព្រះយេស៊ូវមួយអង្គគត់ដែលសន្យាថា នឹងសង្គ្រោះអ្នកចេញពីបាប សេចក្ដីស្លាប់ អារក្ស និងស្ថាននរក។ ចូរកែប្រែចិត្តពីអំពើបាប និងការបះបោររបស់អ្នក ហើយត្រលប់មកជឿលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទវិញ នោះទ្រង់នឹងសង្គ្រោះអ្នក។
ដូច្នេះ តើអ្នកអាចផ្សះផ្សានឹងព្រះជាម្ចាស់ឥឡូវនេះបាន ដោយរបៀបណា? អ្នកត្រូវប្រែចិត្តពីអំពើបាបរបស់អ្នក ហើយជឿលើព្រះយេស៊ូវ។
តើការប្រែចិត្ដពីអំពើបាបរបស់អ្នកមានន័យដូចម្ដេច?
បើអ្នកទើបនឹងប្រែចិត្ត ហើយជឿលើព្រះយេស៊ូវ តើអ្វីទៅជាជំហានបន្ទាប់?
នៅពេលអ្នកជឿលើព្រះយេស៊ូវ នោះអ្នកត្រូវបានរួបរួមជាមួយនឹងព្រះយេស៊ូវ ហើយក៏ត្រូវបានផ្សះផ្សាជាមួយនឹងព្រះជាម្ចាស់ផងដែរ។ ឥឡូវនេះទ្រង់គង់នៅក្នុងអ្នកដោយព្រះវិញ្ញាណរបស់ទ្រង់ ដូច្នេះអ្នកអាចរស់នៅក្នុងរបៀបថ្មី
ដែលគាប់ព្រះហឫទ័យដល់ព្រះជាម្ចាស់។
មហាក្សត្រតែងតែមានច្បាប់។ ហើយគ្រប់ទាំងច្បាប់របស់ព្រះជាម្ចាស់ គឺសម្រាប់ជាសុភមង្គល និងសេចក្ដីអំណរដល់អ្នក។ អ្នកនឹងឃើញព្រះហឫទ័យរបស់ព្រះជាម្ចាស់យ៉ាងច្បាស់លាស់នៅក្នុងព្រះគម្ពីរបរិសុទ្ធ ដូច្នេះសូមរកព្រះគម្ពីរមួយ
ហើយរៀនអំពីព្រះហឫទ័យរបស់មហាក្សត្រយេស៊ូវ។
ព្រះជាម្ចាស់បានប្រទានចិត្តថ្មីដល់គ្រីស្ទបរិស័ទគ្រប់គ្នា ជាចិត្តដែលចង់ស្ដាប់បង្គាប់តាមទ្រង់។ តែនៅក្នុងជីវិតថ្មីនេះ អ្នកនឹងមិនអាចស្ដាប់បង្គាប់បានយ៉ាងល្អទាំងស្រុងនោះទេ។ នៅពេលអ្នកភ្លាត់ធ្វើខុស (ប្រហែលជារាល់ថ្ងៃ)
នោះអ្នកដឹងថាអ្នកនៅតែជាកូនរបស់ព្រះ ហើយព្រះនៅតែស្រឡាញ់អ្នក។ អ្នកត្រូវសារភាពចំពោះទ្រង់ភ្លាម នៅពេលអ្នកភ្លាត់ដួល ហើយទ្រង់តែងតែអត់ទោសដល់អ្នកដោយសារព្រះយេស៊ូវ។ បន្ទាប់មក ចូរបន្តដើរទៀតនៅលើផ្លូវព្រះជាម្ចាស់។
ចូរនៅតែទុកចិត្តលើព្រះគ្រីស្ទអស់មួយជីវិត។ កុំឲ្យទុកចិត្តលើអ្វី ឬក៏អ្នកណាផ្សេងទៀត ដើម្បីសង្គ្រោះអ្នកចេញពីបាប សេចក្ដីស្លាប់ និងសាតាំង ក្រៅពីព្រះជាម្ចាស់នោះឡើយ ។
ចូរចូលជាសមាជិកក្នុងក្រុមជំនុំមួយ ដែលជាក្រុមគ្រួសាររបស់អ្នក។ ដោយអ្នកជឿលើព្រះយេស៊ូវ ឥឡូវព្រះជាម្ចាស់គឺជាបិតារបស់អ្នក ហើយអ្នកគឺជាសមាជិកនៃគ្រួសារថ្មីរបស់ព្រះដែលហៅថា ពួកជំនុំនៃព្រះយេស៊ូវ។ អ្នកត្រូវចូលរួមប្រជុំជាមួយបងប្អូនថ្មីរបស់អ្នករៀងរាល់អាទិត្យ
ដើម្បីលើកទឹកចិត្តគ្នាទៅវិញទៅមក អធិស្ឋានទៅព្រះជាម្ចាស់ ថ្វាយបង្គំទ្រង់ ស្ដាប់ព្រះបន្ទូលរបស់ទ្រង់ តស៊ូជាមួយគ្នានៅពេលមានការបៀតបៀន ហើយធ្វើតាមច្បាប់ធំពីររបស់ព្រះ គឺស្រឡាញ់ព្រះជាម្ចាស់ និងស្រឡាញ់គ្នា ដូចព្រះយេស៊ូវបានស្រឡាញ់យើងដែរ។
អ្នកមិនអាចដើរតែម្នាក់ឯងតាមផ្លូវថ្មីនេះបានទេ។ អ្នកត្រូវធ្វើជាសមាជិកនៃក្រុមជំនុំមួយដែលបង្រៀនសេចក្ដីពិត ហើយស្រឡាញ់គ្នាទៅវិញទៅមក រហូតដល់ព្រះយេស៊ូវយាងមកវិញ។
ដោយ ក្រោលី ជ័យឌី និង ង៉ែត សារិទ្ធ
©2014, revised 2018 J.D. Crowley and Nget Sarith | [email protected] | EMU
(ខគម្ពីរដកស្រង់ចេញពី KOV ©1954, 1962 សមាគមព្រះគម្ពីរកម្ពុជា)
(Adapted with permission from Two Ways to Live ©2003
www.MatthiasMedia.com)